Slikar i karikaturist Sabahudin Hodžić (Istambul, 09. ožujka 1909. – Beograd, 19. veljače 1982.) u periodu između dva svjetska rata završava Likovnu akademiju u Beogradu, gdje je kasnije i sam radio kao profesor. Prije Drugog svjetskog rata boravio je jedno vrijeme u Parizu, a u Beogradu s Pjerom Križanićem i Draganom Savićem 5. siječnja 1935. pokreće humoristično-satirične novine „Ošišani jež“ koje prestaju izlaziti 1941. da bi u listopadu 1945. nastavile izlaziti pod nazivom „Jež : jugoslovenski list za humor i satiru“.
Godine 1941., nakon okupacije Beograda, Hodžić se turskom konzulu u Beogradu predstavlja se kao Turčin i moli za pomoć oko odlaska u Istambul. Iz Istambula iste godine odlazi u Kairo. U fundusu Hrvatskog povijesnog muzeja u Likovnoj zbirci 20. stoljeća čuvaju se crteži tušem Sabahudina Hodžića iz 1944. koje je radio za list „Naš pionir“ u izbjegličkom logoru El Shatt i koje su bile izložene na izložbi Muzeja „El Shatt – zbjeg iz hrvatske u pustinji Sinaja, Egipat (1944.–1946.)“. Izložba je održana 2007./2008. u palači Vojković-Oršić-Kulmer-Rauch (Matoševa 9, Zagreb).
Nakon Drugog svjetskog rata ponovo radi karikature za „Jež“, što potvrđuju i tri karikature izdane u albumu karikatura „Iza paravana“. Godine 1967. na prvom izboru za nagradu „Pjer“ bio je u žiriju za glavne nagrade. Ta nagrada je, iste godine, osnovana u počast velemajstoru karikature Pjeru Križaniću.
Hodžić je bio jedan od rijetkih koji se u Bosni i Hercegovini između dva svjetska rata bavio karikaturom. Njega je na bosanskohercegovačkom tronu karikature kasnije zamijenio Zuko Džumhur, kojega je zamijenio Adi Mulabegović.
HODŽIĆ, Sabahudin (Istanbul, 9. marta 1909 – Beograd, 19. februara 1982), akademski slikar i karikaturist.
Rođen je u Istanbulu u porodici koja vodi porijeklo od Hodžića iz Godijeva kod Bijelog Polja (Akova) u Sandžaku. Osnovnu školu je završio u Istanbulu, a gimnaziju u Skoplju. Umjetničku školu završio je u Beogradu (1927 – 1931) kod profesora Milana Milovanovića, Ljube Ivanovića, Ilije Šobajića i Nikole Beševića. U Parizu je pohađao Akademiju Andre Lota (1938 – 1939). Bio je član ULUS-a. Dobitnik je Politikine nagrade i Fonda Vladislav Ribnikar 1936. godine za najbolju sliku „Slavija“ na Desetoj jesenjoj izložbi slikarskih i vajarskih radova beogradskih umjetnika održanoj u Umjetničkom paviljonu Cvijeta Zuzorić u Beogradu.
Uporedo sa slikarstvom, bavio se političkom karikaturom do 1955. godine. Od 1930. do 1935. bio je stalni saradnik „Pravde“, a 1935. jedan je od osnivača predratnog „Ošišanog ježa“. Radio je u redakciji lista „20. oktobar“. Bavio se ilustracijom knjiga i bio član raznih umjetničkih žirija.
Studijaska putovanja: Holandija, Francuska, Španija, Njemačka, Italija, Grčka, Belgija, bivši Sovjetski savez, Turska, Alžir, Egipat, Malta, Tajland, Liban, Palestina, Izrael, Venecuela, Meksiko, Panama, Honduras, Nikaragva, Gvatemala, Kosta Rica, Čile, Peru, Ekvador, Trinidad, Japan , Indija, Nepal, Šri Lanka i dr.
Samostalne izložbe: Slike, crteže i karikature izlagao je od 1933. godine u Beogradu više puta, zatim u Parizu, Istanbulu, Kairu, Sofiji, Zagrebu, Skoplju, Sarajevu, Prištini, Mostaru, Banjoj Luci, Zenici, Tuzli i dr.
Retrospektivne izložbe priređivao je u Beogradu, povodom 25-godišnjice rada u Galariji ULUS-a na Terazijama, aprila 1958. (sa pregledom stvaralaštva od 1933) i povodom 35-godišnjice rada u Galeriji Doma JNA, februara-marta 1968. godine.
Grupne izložbe: U Beogradu – od 1933. do 1940. godine na Proljećnim izložbama beogradskih umjetnika (V, IX, X, XI, XII) i Jesenjim izložbama jugoslavenskih umjetnika (VII, IX, X, XII, XIII), kasnije na izložbama ULUS-a, na Salonu Zadruge jugoslavenskih likovnih umjetnika, na izložbama jugoslavenskih karikaturista u zemlji i inostranstvu (Jugoslavenski konkurs za nagradu „Pjer“, karikaturisti „Ježa“ i dr.), „Dobitnici Politikine nagrade“, „NOB u djelima likovnih umjetnika Jugoslavije“, „Beograd inspiracija umjetnika“, „Čovjek i rad – svjetovi mašte“, „Andre Lot i njegovi jugoslavenski učenici“, „Trideset godina Udruženja likovnih umjetnika Srbije“, „Kosančićev venac 19“; „Crtež.aknarel i Beograd“; u Parizu – na izložbi jugoslavenskih umjetnika u Galeriji Bernheim Jeune; u Sofiji sa grupom jugoslavenskih karikaturista; u Istanbulu – na uzložbi peterice jugoslavenskih slikara u klubu „Sloga“ (zajedno sa Milenkom Šerbanom, Stojanom Aralicom, Ivanom Radovićem i Zukom Džumhurom); u Kairu na izložbi Ujedinjenih nacija; u Šibeniku na izložbi „Zlarin i likovni motivi u djelima likovnih umjetnika“; u Subotici na izložbi „Slikarstvo u umjetničkim kolonijama Jugoslavije“; u Ljubaljani, Mariboru i Kopru – na izložbi „Likovnih umjetnika Beograda – slikarstvo, vajarstvo, grafika“; u Čačku – „Prodajna izložba slika jugoslavenskih umjetnika“ i na drugim izložbama.
„U likovnoj umjetnosti ovaj prostor Bihora je iznjedrio mnoge poznate stvaraoce. Malo ljudi zna da je najstariji obrazovani bošnjački-sandžački akademski slikar (porijeklom, op. autora ove knjige), upravo, Bihorac iz Godijeva Sabahudin Hodžić, koji je između dva rata završio likovnu akademiju u Beogradu gde je kasnije i sam radio kao profesor. Zastupljen je u skoro svim značajnijim postavkama i monografijama slikara iz Srbije XX vijeka.
Sa ovih prostora su bili i rahmetli Rasim Hadrović Polimski, Refik Hadrović i Ibrahim Pačariz, koji su ostavili dubok trag u crnogorskoj likovnoj umjetnosti u drugoj polovini XX vijeka. U naše vrijeme izuzetno mjesto zauzimaju u savremenoj bosansko- hercegovačkoj i crnogorskoj likovnoj umjetnosti Džeko Hodžić, Meho Muratović, Sabaheta, Suad i Irvin Masličić kao i Adin Rastoder čiji je rad zastupljen u stalnoj postavci Narodnog Muzeja na Cetinju. Njima će se pridružiti Alisa Rujović studentkinja III godine na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju, i mnogu talenti sa ovog prostora“, istakao je akademski slikar i profesor Fakulteta likovnih umjetnosti u Novom Pazaru Aldemar Ibrahimović.
Sabahudin Sabo Hodžić je jedan od eminentnih bošnjačkih, bosanskohercegovačkih i internacionalnih slikara između dva svjetska rata, svakako, uz Omera Mujadžića, Hakiju Kulenovića i Ismeta Mujezinovića. Sabahudin Sabo Hodžić je bio veliki slikar, s uspjehom je radio i duhovne karikature. Zablistao je na slikarskom nebu Bosne, Bošnjaka, Evrope i drugih kontinenata. Bio je jedan od rijetkih koji su se između dva svjetska rata bavili karikaturom. Sabahudina Sabu je na bosanskohercegovačkom humorističkom tronu zamijenio Zulfikar Zuko Džumhur, a ovoga Avdo Adi Mulabegović.
Akademski slikar Sabahudin Sabo Hodžić je čvrsto vjerovao da je život svemira, uključujući, svakako, i čovjeka, direktno vezan za Boga, da nema među njima posrednika, i da je ta veza duhovna kružna linija, koja se stalno uspinje i spušta, i traje.
KARIKATURE:
