Nakon pariškog sporazuma

Vlada DFJ je 2. novembra 1945. istakla zahtev za ispravku
granice prema Austriji na području Koruške i Štajerske,
smatrajući da o konačnoj pripadnosti tih teritorija treba da
odluči mirovna konferencija. Saglasna da se ne prejudicira
sudbina spornih teritorija pre ove konferencije, ona je istupila
protiv održavanja parlamentarnih izbora u austrijskim provincijama, to jest na teritoriji slovenačke Koruške i Štajerske.
Memorandtun vlade FNRJ upućen Konferenciji ministara inostranih poslova u Londonu 18. februara 1946. godine ponovo je
postavio teritorijalne zahteve prema Austriji, koji su se zasnivali na geografskim, etnografskim i ekonomskim razlozima. Ti
zahtevi, međutim, nisu naišli na savezničko razumevanje, iako
su ostavljali deo jugoslovenskog stanovništva u okvirima Austrije.
O miru s Austrijom raspravljao je Savet ministara inostranih poslova u Moskvi marta/aprila 1947. godine, kao i u
Londonu novembra/decembra iste godine, ali sporazum nije
postignut. Zapadne sile su branile predratne granice Austrije i
suprotstavljale se sovjetskom zahtevu za reparacijama. Savet se
ponovo sastao u Parizu maja/juna 1949. i postigao sporazum da